UWAGA! Artykuł dotyczy prawa Anglii i Walii. Proces rozwodowy przebiega inaczej w Szkocji oraz Irlandii Północnej.
Jeżeli mieszkasz na stałe w Anglii lub Walii, możesz złożyć do angielskiego sądu petycję rozwodową, niezależnie od tego, czy małżeństwo zostało zawarte tutaj, czy w Polsce.
Nie możesz złożyć pozwu rozwodowego, jeżeli od czasu zawarcia związku małżeńskiego nie minął przynajmniej rok.
Zgodnie z angielskim prawem, podstawowym i jedynym w zasadzie (a do tego oczywistym) warunkiem koniecznym do orzeczenia rozwodu jest fakt permanentnego rozpadu związku małżeńskiego.
Myśląc o rozwodzie, należy również rozważyć, w jaki sposób podzielić majątek, a jeżeli w rodzinie są dzieci, z kim będą mieszkały i jak często będą spędzały czas z drugim rodzicem. W przypadku dzieci dochodzi również kwestia alimentów.
Dużą zaletą angielskiego prawa jest to, że jeżeli wszystkie powyższe kwestie zostaną uzgodnione przez małżonków przed rozpoczęciem postępowania rozwodowego, a także porozumieją się oni co do deklarowanego powodu złożenia pozwu, nie będzie konieczne stawianie się w sądzie.
Dopuszczalne powody rozwodu
Choć może wydawać się to dziwne, angielskie prawo nie uznaje rozwodu „bez orzekania o winie”, nawet jeżeli obie strony zgodnie chcą rozwodu i nie mają sobie nic poważnego do zarzucenia.
Innymi słowy, jeżeli małżonkowie chcą się rozwieść, jedno z nich musi złożyć pozew w sądzie o rozwiązanie związku małżeńskiego z winy drugiego małżonka, która spowodowała trwały rozpad pożycia.
Istnieje pięć powodów, na które można się powołać, żądając rozwodu w angielskim sądzie. Należy wybrać co najmniej jeden z nich. Petycje powołujące się na więcej niż jeden powód są raczej rzadko spotykane.
Powód pierwszy: cudzołóstwo, czyli zdrada (adultery)
Ze zdradą mamy do czynienia wtedy, kiedy jedno z małżonków miało relacje intymne z inną osobą przeciwnej płci. Stosunki seksualne z osobami tej samej płci nie są w angielskim prawie traktowane jako zdrada w kontekście uzasadnienia petycji rozwodowej.
Należy pamiętać, że nie można złożyć petycji rozwodowej w oparciu o zdradę, jeżeli związek trwał nadal przez okres co najmniej 6 miesięcy po tym, jak zdradzany współmałżonek dowiedział się o fakcie niewierności.
Powód drugi: nierozsądne zachowanie (unreasonable behaviour)
Jest to niewątpliwie najczęściej wskazywany powód rozwodu, jeżeli niemożliwe jest otrzymanie rozwodu ze względu na okres separacji (patrz poniżej). Można się na niego powołać, jeżeli zachowanie męża lub żony powoduje, że żadna rozsądna osoba nie może oczekiwać od współmałżonka takiej osoby dalszego trwania w związku małżeńskim.
Z reguły najlepiej podać przynajmniej kilka powodów, które sprawiają, że zachowanie męża/żony jest wystarczającą podstawą do orzeczenia rozwodu. Jeżeli powód jest jeden, należy go dobrze uzasadnić. Jeżeli w petycji rozwodowej nie zostaną podane żadne powody, lub uzasadnienie będzie zbyt lakoniczne, sąd może odmówić zajęcia się sprawą.
